Seizoen 1998-1999
Carlo Rijpers stopte als voorzitter. Deze taak werd overgenomen door Jos Wilke. Rinia Betting besloot om een jaar terug te treden uit de Raad, Marcel Valentijn haakte af als Gerrit Grasduiner. Hij werd opgevolgd door Bas v. Overveld. Ook Thijs Zoontjens stopte. Er moest dus gezocht worden naar een nieuwe Prins, en naar versterking voor de redactie van ’t Velleke Vol verzette. Henk Frijters kwam bij de Raad en benoemd tot Henk Flits omdat hij al jaren de foto’s voor de SKKZ maakte. Pamela Potters en Monique Rademakers brachten het aantal boerenraadsleden weer op elf.
Nadat een aantal mensen vergeefs was benaderd om Prins te worden en ook perspublicaties geen kandidaten opleverden, werd besloten om “dun Bellezjee” (Marco Jacobs) te bevorderen tot adjudant en deze het leutfeest aan te laten voeren. Dit bleek een gouden greep.
De elfde van de elfde viering viel deels in het water. Door verschillende andere activiteiten in het dorp waren er te weinig deelnemers voor de Grote Prijs, zodat dit afgelast moest worden.
Ook was de muzikale ondersteuning een probleem. Door het overlijden van Cees Marijnissen, voorzitter van de harmonie, werden de extra activiteiten van deze vereniging even op een laag pitje gezet.
Voor ’t Velleke Vol waren er al snel nieuwe redactieleden gevonden. Dennis en Annie Heijnen gingen Leon Hereijgers assisteren in de redactie. Met hun ervaring waren zij al snel ingewerkt en wisten ook de 19e uitgave weer tot een succesvolle editie te maken. De gastschrijvers deden extra hun best, vooral omdat ze bijna allen wel een oplossing wisten voor het Prinsenprobleem van ’t Grasduinersdurp. Bertje Bluf vond Mien v. Tetering de ideale Prinses, Door Grut zag zijn ideale kandidaat op de prinsjesdag in Den Haag, en dun Zjuul vond bij Gezelligheid Troef twee. Rik de Kneuzerik lost de verkeersproblemen op en Tiesje de Groen bouwt een nieuw tehuis voor douwe van daoge.
Verder kwamen van de optochtdeelnemers verhalen van de Meulenèrkes en de Vrouwkes van ’t Meulekwatier.
De groene slipjassen van de raadsleden begonnen een beetje te verslijten. Men besloot bodywarmers te maken. De bedrukking liet nog even op zich wachten, maar daarna zag alles er pico-bello uit.
Tijdens het Limonadebal arriveerde Gerrit Grasduiner. Hij sprong met een parasol uit het vliegtuig en kwam op het dak van de Nieuwenberg terecht. Het laatste stukje naar de begane grond overbrugde hij door bij de Grote Boer in zijn armen te springen, waarna hij kon gaan deelnemen aan het carnavalsfeest.
De Meulenèrkes, die al een paar jaar als groep in de optocht hadden meegedaan, bouwden met ondersteuning van Jan van Overveld een grote wagen. Hierdoor reden er weer vier grote wagens in de optocht.
De strijd om de eerste plaats ging tussen de Pafpaoltjes en de Heikant. De eerstgenoemde groep won nipt. Bij de grote groepen ging de wisselbeker naar de Durpsidioten. Voor het eerst namen ook de elf-jes & Co aan de optocht deel. Deze groep bestond hoofdzakelijk uit de vrouwen van de Durpsidioten, waardoor de sportieve strijd om de ereplaatsen zelfs al tot in de gezinnen doordrong. Bij de kleine groepen was het Jin Pot Nat die met de hoogste prijs aan de haal ging. Met levende kleurpotloden gaven zij volgens de jury de mooiste en beste uitleg aan het motto “Geef ut Kleur”. De wagenbouwers en verschillende groepen nemen overigens vaak met hun creaties en acts deel aan andere optochten in de regio. Op zondag zijn de meeste wagens vaak weer in St. Willebrord of Rucphen te zien en op dinsdag in de Wouwse optocht.
Het motto had ook de deelnemers aan de gevelversierwedstrijd geïnspireerd, waardoor er hele kleurige versieringen te zien waren. De fam. Bakx en Jan v. Overveld (winkel) waren de winnaars.
De penningmeester kreeg een extra meevaller omdat de SKKZ gevraagd werd om de Jantje Beton collecte in ons dorp te houden. Dergelijke meevallers zijn voor een stichting die rond moet komen van advertentieverkopen en verschillende collectes een extra opsteker.